Çevre

       Baktım olacak gibi değil. Herkes çıkar peşinde seni dinleyen yok bende yazayım dedim.        Millete zorla yalan söylemek zorunda kalmak, söylemen gereken birşey var ama söyleyemiyorsun. Bilmesini istemiyorsun. Çevrendekilere karşı mahcup oluyorsun. Herkese karşı bir yardım etmek istiyorsun ama hangisine yetişeceksin bilemiyorsun. Ama sen birşey isteyince herkes ben yokum diyorum. Bu dünyada neden insanlar bir yardım etmek istemezler ya da o kadar yardıma karşılık neden o yardımı edene yardım etmek istemezler.      Bir de şu arkadaş mevzuları var. Birşey yaparsın herkes nemalanmak ister ya da beni de o işte göster derler.Ya bir bakın emek var dimi sonuçta o emeğe saygı göster. Yok dinlemezler bildiklerini okurlar ve bir de sana tirip atarlar. Kız mısınız diyeceğim de o zamanda küsüyorlar. Konuşma benle filan olayları. Ben kimseyi kaybetmek istemiyorum ama insanlar zorla birşeyler kaybettiriyor insandan.      Ben üniversiteye başlarken böyle değildim. Ama şimdiki halimle eski halimi düşünüyorum dağlarca fark var. Tek bir yönümün durmasına seviniyorum. Arkadaşlarıma karşı hep aynıyım. Bir kere bana bir iyilik yapsınlar altlarında kalmamak için çırpınıyorum. Aslında olması gerekende o. O kişiye bakacak yüzümüz olmalı, başka bir iyilik fırsatı vermeliyiz. Dost ya da arkadaş çok zor bulunur. Ama kaybetmesi de çok kolaydır.