8 Mart 2013 Cuma

Telefon ile Duygu

             Sabahları insanlar bir ümitle gözlerini açarlar. Sıcacık yatağından ayrılmak gibi büyük bir fedakarlık yapıyor. Bir güzel söz duymak için. Sonra ilk işimiz telefona bakmak oluyor. Günümüzde kazandığımız bir alışkanlık oldu. 


            Telefon hayatımıza girdiğinde bu yana çok farklı bir işlev ve araç görevi görmektedir. Fakat ilk çıktığından bu güne olduğu gibi bir özelliği devam etmektedir. Uyandığımızda ilk yaptığımız ve yapmaya da devam edeceğimiz şeydir. Uyanır uyanmaz telefona bakmak oluyor. Belki alarmı kapatmak içindir diye düşünebilirsiniz, alarm kurmadığımız da bile aynı hareketi tekrarlıyoruz. Belki sevdiğimiz birinden bir çağrı ya da mesaj gelmiştir. Bir ümitle telefonu elimize alıp bakıyoruz. Bir mesaj ya da çağrı gördüğümüzde gözlerimizde bir açılma oluyor. Merakla hemen açıp bakıyoruz. Dilediğimiz kişiden ise uykumuzdan direk uyanıyoruz. Güne başlamanın en güzel yöntemlerinden oluyor. Mutlu bir gülümse ile aynanın karşısına geçip günümüzü hayal ediyoruz.


            Telefon ile günümüz şekillenmeye başladı. Gelen haberler verilen mesajlar bizim günümüzün iyi ya da kötü geçmesine sebep oluyor. Telefon insanların arasında ki duygu kavramını ise öldürdü. Bir mesaj ile aslında için de yaşadığımız duygunun tam tersini verebiliyoruz. Yalan duygular ile bazen başkalarını üzebiliyor ya da kıra biliyoruz  Sonuç olarak mesaj ile yazılan soğuk ve sadece düz bir metinden oluşan sözlerde kendi duygularımızı gerçekten anlatabiliyor muyuz? Bir insanın karşısına geçip güzel sözler söylemek ile mesaj yazarak anlatmak aynı mıdır? Mesaj ile anlam yüklü kelimelerden güzel bir anlamlı söz çıkabilir. Bu anlamlı söz gerçekten bizim duygularımızı yansıtıyor mu? Bizler okuduğumuz metinlerden,duygumuz hikayelerden edindiğimiz sözleri kullanıyor olabiliriz. Belki de hepsini karıştırıp kendimize özgü bir söz ya da metin elde ediyoruz. Bu cümleler bir metin mesajı olarak yolladığımız da istenilen duyguyu yansıtabilir mi? Duyguları anlatmak için çok fazla yöntem vardır. İçlerinden en güzeli ve gerçekçisi kişi kendi olup kendi gibi davranarak karşıya bir şeyler anlatmasıdır. Telefon denilen iletişim aracıyla bu yapılamamaktadır. Bizler sadece kelimelere duygu yüklüyoruz. Kendi duygumuzu ise kendimize saklıyoruz. Birinin karşısına geçip anlatmak istediklerimiz belki de o kelimelerde yer almıyordur.


             Belki de ilerde herşey sadece metin üzerinden anlatılacaktır. Şiirler kullanılacak,hikayeler çalınacak,özlü sözler kendimizinmiş gibi yazacağız ya da kendimize öz cümleler oluşturacağız. Yalnız gerçek duyguyu ise hep kendimize saklayacağız. 


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder