23 Nisan 2013 Salı

Kulübüm(üz)

     
         Sorumluluk almak çok zor bir iştir. Bir de yüzlerce kişinin sorumluluğu daha zordur. Bir öğrenci olarak kulüp başkanlığı gibi bir sorumluluğu aldıysanız işiniz gerçekten zor. Herkes sizden birşeyler beklemektedir ve onların bu beklentilerini karşılamanız gerekmektedir. Bunu yaparken de diğer hayatınızdan ödün vermek zorunda kalabiliyorsunuz.
      Ben ve arkadaşlarım 1. sınıfta kulüp kurmak ve bölümümüze katkı sağlamak amacıyla bir kaç girişimde bulunmuştuk. Bizim arkadaş bir türlü kuramadı,sebeplerini anlatmayacağım ama bilmenizi isterim ki elinde olmayan sebeplerdendir. Ben ise yurt dışından geldikten sonra yani 2. sınıfta, arkadaşlara ben bu kulübü kuracağım dedim ve kurdum. Şaşırmıştım ilk danışmanlık teklifi ettiğim hocamız direk kabul etmişti .Hemen evrakları hazırladım ve kulübün kurulması için gerekli yerlere evrakları teslim ettim. Tabii bir de bu kulübün yönetimi lazımdı, hemen çevremde ki arkadaşlardan oluşturdum. Sonra bir baktım kulüp kurulmuş, öyle el çiziminden bir logomuz ve bir de tüzüğümüz vardı. İlk başta üyelerden ücret almadık,çünkü hepimiz öğrenciydik. Bir baktık üye sayımız hızla artmaya başlıyor. İlk tanıtım günlerimiz de çok güzeldi. Atölyeden ne kadar etkileyici materyal var koridora dizdik. Gelen geçen bizleri izliyordu. Bir hocamız geldi ve direk soru sormaya başladı. 2.sınıf öğrencisiyiz ama bizden cevap bekliyor. Ben tamirini bilirim arkadaşa yönlendirdim o bilir diyor ve topu ona atıyordum. O kişi şuanda başkan yardımcımız. Ben ise tamire gelince cevap veriyordum, o kadar çalışmıştım dışarıda bilmesem adama gülerlerdi.
        İlk gezi işimiz bir çok sebeplerden gerçekleşmedi. Bu bende ve bana inananlarda bir hayal kırıklığına sebep olmuştu. Bu arada kulübümüz bünyesinde de FORMULA-G yarışlarına hızla hazırlanan bir ekip vardı. Bu ekip gerçekten çok çalıştı ve kendilerine inanmayanları hayal kırıklığına uğrattılar. Yarış yerinde herkesin gözü bizim arabamız da, tabii güneş arabasının Ferrari'si demek yanlış olmaz. Derece yapamadık ama olsun yarışmakta güzeldi. O heyecanı yaşamak ve bir ekip olarak gerçekleştirmek paha biçilemezdi. Ufak bir hatırlatma ve sitem eklemek istiyorum,bu yarışlara bütçe sınırlaması getirilmeli diyorum.
      3.sınıf olmuştuk, SKS den bizlere bir yazı geldi, toplu bir kulüp tanıtımı olacaktı. Bende ekibimle yerimi aldım.Yanımda popüler bir kulüp olan IEEE vardı. Benim kulübe üye alamazken,yanımdakiler durmadan üye alıyorlardı. Kıskanmadım değil. Tüm kulüp başkanları tabi ki bu durumu kıskanır. Ben yapacaklarımı ve yaptıklarımı söyledim ama yine de olmuyordu. Orada söylediğim herşeyi hemen hemen gerçekleştirme fırsatım oldu. Dile kolay geliyor; 3 büyük otobüsle gezi düzenlemek, Türkiye'nin en büyük fabrikalarına teknik gezi düzenlemek, tekrar Formula-G yarışlarına katılmak ve ücretsiz bilgisayar programları kursu vermek. Buradan kulübümüzün faaliyetlerine göz atabilirsiniz : http://www.tasitteknolojileri.com/
      Ben sadece üniversitemi ve kulübümü belli bir yere gelmesini istiyorum. Bizler birbirimize destek olduktan sonra aslında yapamayacağımız birşey değil. Ben nereye gidersem gideyim önce üniversitem sonra kulübüm diyorum. Çünkü bir yere geldiğimde tek olmak yerine biz olmak aslında hayatta başaracağımız en önemli şeydir.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder